Eigenlijk vat de titel de hele dag wel zo'n beetje samen en ik houd het daarom ook een beetje korter dan gebruikelijk. Nadat de (all inclusive) vaartocht met "onze" Jacob Kien het slachtoffer was geworden van verschillende lockdowns, konden we gisteren (zaterdag) dan eindelijk weer eens uitvaren. De weersvoorspellingen waren nogal wankel, maar de realiteit viel, zoals zo vaak, uiteindelijk ontzettend mee. We kregen een prima najaarsdag en de sfeer op de Wadden is in deze tijd van het jaar natuurlijk sowieso fenomenaal (is er in Nederland een betere plek denkbaar!?). Daarnaast was de service van Henrieke en Renzo weer ontzettend goed in orde, dus aan de randvoorwaarden ontbrak het allerminst. Het waren echter de vogels die het een beetje lieten afweten. Of laat ik het zo zeggen: er zat wat ruimte tussen de verwachtingen en de realiteit.
De heenreis naar Vlieland deed echter al vermoeden dat het geen topdag zou worden qua vogels. De bewegingen boven zee waren vrij marginaal en de berichten van andere vogelaars op de eilanden waren ook alles behalve hoopvol. Nu is het natuurlijk gewoon najaar en kan één vogel zo maar ineens uit de lucht komen vallen (letterlijk en figuurlijk) om de dag te maken, maar dat het "hard werken" zou worden, leek wel duidelijk. Wel opvallend waren de vele tientallen/honderden Zwarte sterns die ons, voornamelijk gedurende het eerste deel van de vaartocht naar Vlieland, vergezelden. Ook Visdieven en Grote sterns kwamen zo nu en dan langs, alsmede enkele groepen Rosse grutto's en Wulpen. Erg leuk waren de twee Zeekoeten, die beide vlak naast onze boot opdoken. Dé soort van de heenweg was een Middelste jager, die echter eigenlijk te ver voor de meeste deelnemers en voor toonbare foto's passeerde. Jammer, maar het is misschien alvast een goede voorbode voor de komende Noordzeetochten!
Na een heerlijke lunch aan boord in de haven van Vlieland gingen we het eiland op voor een stevige wandeling door het dorp, langs de Waddenveldjes, naar de vuurtoren, door het bos en via de oostpunt terug naar de jachthaven.
De wandeling was mooi, maar leverde qua vogels ook niet helemaal het gehoopte resultaat op. We vonden enkele groepjes zangvogels, waarin eigenlijk weinig interessants zat, we zagen wat steltlopers, meeuwen en sterns rusten op de veldjes, genoten van jonge Putters en Groenlingen die zonnebloempitten gevoerd kregen van hun ouders en zagen een mooi groepje van 8 Boomleeuweriken, een soort die ik op Vlieland nog niet eerder tegenkwam. Hoogtepunt qua soorten was een Kleine jager, die kort achter een Kokmeeuw aan zat en uiteindelijk langs de oostpunt de Waddenzee op vloog.
Ook de terugweg was, geheel in lijn met de rest van de dag, matjes te noemen, ondanks dat ik er een halve bakkerij aan broden tegenaan gooide om wat vogels achter de boot te krijgen. Dat lukte wel, maar de "oogst" bestond vooral uit de gewone meeuwensoorten. Uiteindelijk verscheen er nog wel een derdejaars Pontische meeuw en enkele Grote mantelmeeuwen (altijd een feest om die bakbeesten te zien!) en zagen we verder wederom vele Zwarte sterns, een Zeekoet en een Noordse stern.
Al met al kunt u concluderen dat we zeer on-journalistiek met de conclusie zijn begonnen: mooi maar matjes. Laten we hopen dat het najaar, na enkele vrij passieve weken zonder al te veel zichtbare vogelactie, de komende tijd écht los gaat.
Binnenkort komen er overigens nieuwe excursies op de site en ook staan er weer enkele tochten met de Jacob Kiel in de planning!
Comments