15 MEI 2022 - VERSLAG: Olaf Klaassen
Op een iets vroeger tijdstip dan gebruikelijk stond iedereen om 07.30 klaar voor een lange ochtend struinen in de Rijnstrangen. Die vroege start had een reden, want rietvogels zijn in de vroege uurtjes extra actief. En rietvogels daar kwamen we voor, want op het wensenlijstje van de deelnemers prijkten onder andere Grote Karekiet, Roerdomp, Blauwborst, Baardmannetje en Koekoek. Geen onmogelijke opgave: de Roerdomp kent een aantal goede jaren in het gebied en de Grote Karekiet had zich tijdens wat verkennende rondjes ook al laten horen. Maar horen is leuk, zien willen we ze natuurlijk ook! Dus de uitdaging was er niet minder om.
En zo startten we met een wandeling langs de rietkragen van de Oude Rijn om ons daarna nog een paar keer kort met de auto te verplaatsen naar andere kansrijke locaties. Overal zouden we insteekjes maken richting de strang, een beetje erin en eruit dus, geen straf overigens in het landschappelijk beeldschone Rijnstrangen gebied. Het weer was ook geen spelbreker vandaag, want de zon is geen moment uit beeld geweest.
Dat de vogels al waren begonnen werd meteen duidelijk toen we het gebied inliepen. Een aangenaam koor van Braamsluiper, Grasmus, Tuinfluiter en Zwartkop steeg op uit het meidoornstruweel. Maar echt wakker werden we van de Zwarte Sterns, die ons luidruchtig verwelkomden vanaf hun massaal bezette nestvlotjes. Een korte stop bij de kolonie leverde meteen de gewenste Blauwborst op, pontificaal zingend boven in een wilgenstruik, die was vast binnen!
Deze eerste wandeling - waarbij we regelmatig werden opgeschrikt door tetterende Cetti’s Zangers -, leverde al meteen een Buidelmees op. Die had ik (Olaf) eigenlijk voor de volgende tussenstop in gedachten, maar net als de Roerdomp lijkt ook de Buidelmees een prima seizoen te hebben waardoor ze ook op de minder gebruikelijke plekken opduiken. Het moet gezegd, we hadden hem liever op het gemak poserend op een rietstengeltje gezien, maar de pal over ons hoofd overvliegende vogel met zijn doordringende, zuigende en langgerekte roep was een belevenis op zich. Nog even uitkijken over een plas werd beloond met onder andere Zomertaling, Bosruiter en Kleine Plevier.
De koffie zou vervolgens worden geschonken op de tweede locatie, maar van schenken kwam niet veel. Het was een af- en aanvliegen van Koekoeken (alle mogelijke roepjes inclusief de “bubbelroep” passeerden de revue), een Dodaars stuiterde over het water, en meerdere Baardmannetjes hielden de gemoederen vrijwel continue bezig. Ondertussen lieten Tafeleenden zich van hun beste kant zien, zorgde een Buidelmees voor een aanhoudend hoge tonen geluidsdecor, en viel een prooioverdracht van een paartje Bruine Kiekendief ook nog eens precies samen met onze pauze. De koffie smaakte extra goed zullen we maar zeggen.
De volgende wandeling werd als missie Grote Karekiet bestempeld. Deze soort is net als veel andere Afrikagangers dit jaar laat terug, dus de spoeling was nog dun, maar wat verkennende bezoekjes vooraf hadden een mooi honkvast mannetje opgeleverd. Dit mannetje stelde ons niet teleur: hij was niet alleen netjes thuis, maar liet zich ook van zijn mooiste kant zien, hoog in het riet tegen een geelwitte achtergrond van boterbloem en fluitekruid. Het werd nog fraaier toen we een tweede exemplaar ontdekten, en dit paartje (want dat was het!) liet ons fraai zien hoe ze een nestje bouwt. Vakkundig werden hiervoor stukjes rietpluim losgetrokken, geen alledaagse waarneming! De wandeling naar de grote krasse k(n)arren werd overigens opgesierd door meerdere paartjes Roodborsttapuiten en twee roepende Kwartels.
De laatste locatie bereikten we via een trekpontje alwaar we konden genieten van pruttelende Oeverzwaluwen, vissende Visdieven en duttende Lepelaars. Daar ging nog een magisch momentje aan vooraf in de vorm van een overvliegende Roerdomp, op geringe hoogte en met het zonnetje precies in onze rug: ook die wenssoort was binnen en hoe!
Maar de koek was nog niet op want zoals de dag begon met en Blauwborst zo eindigde hij ook. Alsof de vogel ons uitgeleide wilde doen dook een zingend mannetje meermalen pal voor onze neus op, waarbij hij zich van alle kanten liet bewonderen. Het was een passend einde van een kleurrijke excursie die ging van olijfkleurig tot karmozijn, en van botergeel tot hemelsblauw.
