KWELDERTOCHT: VEEL BETER DAN DE KERSTBORREL!
- Martijn Bot
- 17 uur geleden
- 3 minuten om te lezen
MINIBUSEXCURSIE, VRIJDAG 19 DECEMBER 2025
Terwijl een groot deel van Nederland de laatste werk- dan wel schooldag van 2025 beleefde en met kerstpakketten en borrels op huiswaarts keerde, mocht ik met een groepje liefhebbers lekker naar de Waddenkust voor de laatste kweldertocht van 2025. Een borrel om de dag te vieren had echter niet misstaan, want het werd een heel fijne excursie met heerlijk weer en mooie soorten. @Erik F. (deelnemer die met een defecte dynamo bij Almere strandde en de excursie dus moest missen): het is misschien beter dat je niet verder leest...
De eerste wandeling duurde meteen flink langer dan gepland, maar dat was puur uit luxe. Er was veel te zien en het was dus moeilijk loskomen. Meteen toen we ons hoofd over de dijk staken, zagen we al een fikse groep Fraters (>60), vlak daarna gevolgd door Oeverpiepers, Lepelaars, een Zwarte ruiter en Kleine zilverreigers. Maar het werd echt spectaculair toen ik eerst Ć©Ć©n Velduil zag vliegen, ver aan de rand van de kwelder, die al snel werd vergezeld van een tweede. En een derde. En... Uiteindelijk zagen we er tussen de 10 en de 15, maar het is moeilijk tellen wanneer er steeds gevlogen en weer geland wordt. We kwamen ogen en (in mijn geval) MB's tekort! Toen zich vervolgens ook nog Sneeuwgorzen aandienden en er een Smelleken over de Waddenzee voorbij jakkerde, konden we feitelijk al wel stoppen! Uiteraard deden we dat niet, maar de dag kon al niet meer stuk.
Zoals gezegd schoot ik mijn geheugenkaart vol op de uilen. Het maakt niet uit hoe vaak je die soort al hebt gezien, ze blijven steeds weer fenomenaal. Hier dus maar een uitgebreide selectie, zodat het overmatige geschiet ook nog ergens goed voor is geweest.
Gelukkig werden we op de tweede kwelder weer even met beide benen op de grond gezet: we zagen daar letterlijk helemaal niets. Door naar Holwerd dan maar, onze vaste 'plas- en koffiestop'. Wat rondvliegende Fraters en de eerste Blauwe kiekendief waren daar de evenzeer vrij magere oogst. Ineens bedacht ik me dat Holwerd ook de plek was waar Marchel Stienstra een week eerder een Taigaboomkruiper had gevonden, dus leek het me een gok waard om te kijken of deze er nog zat en zich aan ons zou willen tonen. Welnu, daar was hij ten zeerste toe bereid!
Hierna stortten we ons kort op wat groepen ganzen, maar tussen de vele Kol-, Rot-, Brand-, Grauwe- en Toendrarietganzen konden we niets geks vinden.
De laatste kwelderwandeling was wel weer vruchtbaar, hoewel de Strandleeuweriken die we daar troffen vliegerig waren en op afstand bleven. Goed gezien, maar mager bewijs, dus. Ook zagen we ons tweede groepje Sneeuwgorzen; zeven stuks ditmaal. De beide soorten mengden zich ook nog kortstondig, maar blijkbaar beviel dat niet. Ze gingen dus vlot weer ieder zijns weegs. Een Slechtvalk zat een tijd lang te chillen op een paal en vloog uiteindelijk het Wad op richting Ameland.
We wilden afsluiten met wat meer Blauwe kiekendieven op een kleine slaapplaats, maar waarschijnlijk vanwege het mooie en rustige weer bleven ze langer weg dan dat wij geduld hadden. We hoopten op wat mooie adulte mannen, maar kregen 'slechts' drie 'ringtails'. Prima, het was een mooie dag geweest die werd afgesloten met een roze lucht vol ganzen die naar de slaapplekken vertrokken. Geen borrel ter afsluiting voor ons, maar enigszins dronken van geluk na zo'n dag waren we desalniettemin!
Opmerkingen