KWELDERTOCHT EN PRIVÉ-EXCURSIE: NAT, NATTER EN TOCH NOG DROOG!

MINIBUSEXCURSIES, VRIJDAG 14 EN ZATERDAG 15 NOVEMBER

Heel, heel soms, verlang ik nog wel eens terug naar een binnenbaan. Een baan met verwarming, ramen en een koffiezetapparaat, waar je tegen collega's kunt klagen over het weer zonder daar daadwerkelijk last van te hebben.

Vrijdag was zo'n zeldzame dag. En dat had natuurlijk te maken met een ander zeldzaam fenomeen, namelijk een 100% regendag. Het regende letterlijk vanaf het moment dat enkele van mijn vaste gasten, in dit geval allemaal vogelaars die ik ook in Extremadura al eens had rondgereden, ontving tot aan het moment waarop we afscheid namen. In al mijn jaren van excursies heb ik zoiets extreems nog niet heel vaak meegemaakt. Daarnaast waaide er ook nog eens een waterkoude oostenwind, dus het was soms meer bikkelen dan vogelen. Gelukkig nam iedereen het luchtig op en probeerden we er nog wat van te maken. Uiteindelijk moesten we toch ons meerdere erkennen in het weer, maar hadden sommigen toch nog een nieuwe soort te pakken in de vorm van de ietwat zielige maar ook wel weer leuke eerstejaars Roodkopklauwier. Verder waren op vogelgebied o.a. 40 Fraters, 4 Blauwe- en 5 Bruine kiekendieven, een Waterral, Waterpiepers, Baardmannen en een Houtsnip die we alleen in de warmtekijker wisten te vinden noemenswaardig. En het was gezellig, dat is ook wat waard!

Jonge Roodkopklauwier. Je ziet aan alles dat 'ie hier niet zou moeten en vast ook niet wil zijn...

Watersnippen in een natte wereld.

Kweldertocht, zaterdag 15 november

Na een dag vol regen was ons aanvankelijk een wat betere zaterdag beloofd. Daar hoopte ik ook vurig op, aangezien een ideale kweldertocht zich toch voornamelijk struinend en dus buiten het busje zou moeten afspelen. Toen ik echter opstond, hoorde ik de regen nog steeds onophoudelijk neerslaan en ook toen ik de deelnemers van de dag ontmoette, was het een vochtige bedoening. Even zonk de moed me daardoor in de winterlaarzen, zeker toen we na de eerste korte wandeling buiten vooral nat en zonder noemenswaardige soorten (letterlijk) afdropen. Maar bij wijze van wonder werd het daarna langzaam maar zeker droger en toen we vervolgens eerst een groep van 60 Fraters en daarna 30 Strandleeuweriken vonden (ze vlogen weliswaar langdurig rond en vervolgens vlak langs ons voorbij, zonder naar de grond te gaan), kregen we de hoop dat er nog mooie dingen voor ons in het verschiet lagen.

Op de pier van Holwerd troffen we vervolgens twee jagende Blauwe kiekendieven en 23 Fraters, samen met meerdere Oeverpiepers en zeer veel eenden en ganzen aan, die om voor ons onduidelijke redenen veelvuldig en massaal op de wieken gingen.

De middag besteedden we grotendeels aan een mooie wandeling in het buitendijkse gebied ten noorden van Blija. Wat is het daar heerlijk struinen en wat voel je je daar alleen op de wereld, met om je heen kwelder zo ver het oog reikt en overal vogels. Naast de algemene soorten vonden we hier 6 Strandleeuweriken (ditmaal wel dichtbij) en als klapper drie Velduilen! Aangezien ik vanwege de neerslag mijn camera in eerste instantie had opgeborgen en in tweede instantie was vergeten (!?), zijn de paar foto's van de hand van deelneemster Gean Krijgsman.

Strandleeuwerik

Eenmaal terug bij het busje restte er nog tijd voor één andere plek/wandeling. We besloten om de omgeving Paessens een herkansing te geven en startten een wandeling vanaf de dijk. Inmiddels was de wind ook een beaufort of twee in kracht afgenomen, wat het alleen maar prettiger maakte. En blijkbaar waren de vogels er ook blij mee, want het laatste uur was het meest productieve van de dag. We zagen o.a. een Bokje, twee Velduilen, enkele Kleine zilverreigers, een man Blauwe kiekendief en als klap op de vuurpijl een jagend Smelleken, dat zelfs tweemaal ging zitten en zich door de telescoop mooi liet zien! De foto's zijn nog steeds van Gean.

Velduil #1

Blauwe kiekendief

Velduil #2

Smelleken in het laatste licht. Door de telescoop was 'ie echter prima te zien!

Daarmee werd het alles bij elkaar een heel mooie dag, waarbij alleen de 'wintergorzen' het lieten afweten. Maar met alle soorten die we nog wel zagen, konden we daar wel overheen komen!

De volgende, extra ingelaste, Kweldertocht vindt plaats op vrijdag 19 december. Skip dus dit jaar een keer de kerstborrel en ga mee, er is nog plek!