top of page

DE LAATSTE DAG PLUS UURTJE VAN DE REIS NAAR EXTREMADURA: EEN WAARDIGE APOTHEOSE!

Na vijf dagen intensief doch zeer ontspannen vogels kijken brak zo maar ineens de laatste aan. Het gekke van zo'n reis is dat de tijd aan één kant lijkt te vliegen, maar tegelijk leek de dag dat we kwamen aanrijden en de eerste Spaanse soorten tot ons namen gevoelsmatig toch ook weer een flinke tijd geleden. We hebben zo veel gezien, zo veel meegemaakt en de dagen zo intens beleefd dat de perceptie van tijd enigszins in de war geschopt leek.

Hoe dan ook: We mochten nog een hele dag buiten spelen en die werd ingevuld met een bezoek aan regio ten noorden van Trujillo. We wilden daarbij specifiek op zoek gaan naar een paar soorten die nog misten en daarnaast uiteraard ook de triplijst spekken met nog wat leuke moerasvogels, want daar zou het gezien de habitat op neer komen.

Wat tijdens het diner voorafgaand aan de dag de drie soorten waren die veelvuldig en tamelijk unaniem werden genoemd waren Grijze wouw, Kuifkoekoek en Blauwe ekster dichtbij. De laatste soort hadden we al wel veel gezien, maar we hadden nog geen vogel echt dichtbij gehad. Steeds troffen we zeer vliegerige groepen, vaak ook nog best ver weg, dus mooie plaatjes waren er nog niet en dat verdient deze emblematische soort natuurlijk wel.

Voorafgaand aan onze week waren de weersvoorspellingen behoorlijk matig, maar het bleek (zoals dat zo vaak gaat) uiteindelijk ongelofelijk mee te vallen. We hadden nog helemaal geen regen van betekenis gehad, maar deze ochtend bracht daar helaas toch nog even verandering is. In eerste instantie druppelde het wat, maar uiteindelijk werd het toch wel zo nat dat je het meer met goed fatsoen kon negeren en kon doen alsof het wel meeviel. Dat betekende dat de eerste uurtjes wat meer minibus en wat minder buiten betekenden, wat altijd jammer is.

Af en toe gingen we en konden we er wel uit en bij het eerste plasje dat we tegenkwamen, konden we meteen wat soorten noteren die we eerder deze week nog niet zagen. Rietzanger, Snor, Purperreiger, Oeverzwaluw en iets later ook Zomertaling werden welkom geheten op de triplijst. Na wat vruchteloos zoeken op weggetjes in goed gebied voor Kuifkoekoek, vonden we uiteindelijk ook onze gewenste groep Blauwe eksters. In de regen, dus fotografisch uitdagend, maar toch: Ze lieten zich prachtig zien en horen; daarvoor wilden we de nattigheid wel even trotseren!

Blauwe ekster; een echte Iberische specialiteit!





Omdat de Kuifkoekoek dus voorlopig niet wilde meewerken, besloten we de focus te verleggen richting goed gebied voor Grijze wouw. In Spanje is deze soort te vinden in iets minder aantrekkelijk landschap; enigszins "rommelig" agrarisch gebied met veel uitkijkposten, vaak ik de vorm van elektriciteitsmasten en telegraafpalen. Het was wederom Wilco die al snel terecht alarm sloeg en nadat we in allerijl de bus uit rolden, konden we enkele minuten genieten van een jagend exemplaar! Heel gaaf, het enige jammere was dat de vogel langzaam steeds verder van ons weg vloog en al foeragerend uit beeld verdween. Hoe dan ook, prachtig en weer een soort die eigenlijk wel hoort bij een reis als deze!

Grijze wouw in grijs weer


Met zulke soorten was de regen prima te verdragen, dat zult u begrijpen. Maar langzaam maar zeker leek er kleur in de lucht te komen en nam de neerslag ook echt wel af. Rond lunchtijd was het dermate verbeterd dat we een wat langere struintocht konden plannen door een kurkeikenboomgaard. Daar was iedereen wel aan toe (vogels kijken doe je buiten) en de leuke soorten volgden zich hier dan ook snel op: Blauwe eksters, Hoppen, Grote lijsters, Grauwe gorzen, Kuifleeuweriken, Koekoeken, een roepende Griel, Tapuit, Rode patrijs en de eerste roofvogels dienden zich aan, maar het meest verrassend was een plasje waarin zich diverse eenden bevonden: Wilde Eend, Krakeend, een paartje Smienten, Wintertalingen en zowaar ook een paartje Witoogeenden!

Witoogeend!

Het tweede deel van de middag werd, koffie/sanitaire stop, vorm gegeven door een wandeling langs een moeras/riet/watergebied met diverse uitkijkpunten. De drie kilometer struinen werden uitbetaald met o.a. Woudaap, Purperkoet, Roodstuitzwaluw, Blauwborst, Purperreiger, Grote- en Kleine zilverreiger, een overvliegende Lachstern (!), Waterral, Nachtegaal en als absolute kers op de taart een Draaihals, die van het pad opvloog en zich uiteindelijk gelukkig nog een tijd lang liet aan een ieder zien, rustend in een boom.

Draaihals

Roodstuitzwaluw

Incoming Purperreiger!

Purperkoet

De middag liep inmiddels op haar eind en omdat het weer ook steeds beter werd, besloten we om nog éénmaal een ultieme poging te doen voor Kuifkoekoek.

Het zijn in een reis vaak niet per se de soorten, maar vaak ook de momenten die lang bij blijven en een absoluut hoogtepunt vormen. En als je het onnoemelijke geluk hebt dat de momenten én de soorten samenvallen, voel je je helemaal de koning te rijk. Precies op het moment dat niemand er eigenlijk nog op durfde te hopen en we eigenlijk mentaal al op de terugweg waren, zag ik in mijn ooghoek twee nogal geagiteerde Eksters die het hadden voorzien op... EEN KUIFKOEKOEK! Een kreet, een noodstop midden op de weg (gelukkig kan dat hier, er is doorgaans geen kip op de weg), over elkaar het busje uit en hoppa: Al snel had iedereen niet één maar zelfs twee Kuifkoekoeken in beeld! En het mooie was dat, nadat het gezelschap in eerste instantie best ver weg vloog, de Eksters de vogels uiteindelijk recht naar ons toe joegen en ze vlak voor ons langs kwamen. Een ware show, echt fantastisch!

Kuifkoekoeken! Geen compilatie, maar daadwerkelijk twee vogels op één foto!

Met een dikke lach op het gezicht stapten we weer in en reden via wat binnenweggetjes nog even langs een plek waar Grijze wouwen zouden kunnen zitten. We vonden ze uiteindelijk ook, maar de twee vogels zaten nog wat verder weg dan de eerste. Wel lieten ze zich langdurig bekijken en zagen we zelfs een paring.

We besloten dat het zo wel welletjes was; veel mooier kon het haast niet worden. Hoewel...toch wel! Want we zaten nog maar net in de minibus op weg terug toen ik op een kabel langs de weg zowaar weer een Kuifkoekoek zag zitten! We parkeerden het busje rustig nabij de vogel en tot ons grote geluk bleef de vogel stoïcijns en rustig zitten en kon iedereen fotografisch los op deze geweldige soort! UIteindelijk werd 'ie, roepend en wel, verjaagd door een groep Blauwe eksters. Waanzin!



Compilatiefoto van de Kuifkoekoek

Zo zoek je vijf dagen naar de soort en zo vind je er drie binnen een half uur! Hiermee konden we eigenlijk wel concluderen dat we alle soorten waarop we vooraf hoopten ook gezien hadden; er viel weinig meer te wensen over. Natuurlijk hoopten we stiekem wel op de eerste Bijeneters, maar gezien de datum van onze reis is dat nooit een zekerheid; de grote massa komt begin april aan in Spanje, dus daarvoor moet je echt geluk hebben.

We reden terug en bij het hotel werden we wederom welkom geheten door onze grote, kleine vriend! Hij leek echter wat chagrijnig ;-)

Dwergooruil

's Avonds genoten we op het sfeervolle centrale plein van ons laatste avondmaal en namen we mentaal alvast afscheid van deze prachtige en vooral enorm vogelrijke regio. De volgende dag stond in het teken van de transfer naar Madrid en de reis naar huis en omdat het busje tactisch moest worden ingepakt en de rit wel even in beslag zou nemen, hadden we niet gek veel tijd meer om te vogelen. We hadden, om af te kicken, nog tijd voor hooguit een uurtje op de vlaktes nabij Trujillo, dus terwijl de minibus was volgebouwd met koffers en de meeste optiek als was opgeborgen reden we toch nog even over wat kleine landweggetjes en door de uitgestrekte semi-steppes op zoek naar wellicht nog enkele leuke laatste vogelmomenten.

Nou, dat hebben we geweten! Extremadura besloot ons knetterend uit te zwaaien, want het begon al met een Steenuil in een struikje op letterlijk twee meter naast de auto! Omdat uitstappen geen optie was, moesten de foto's door het raam worden gemaakt. Ik had geen camera bij de hand, dus deze foto is gemaakt door een ruit en vanaf de achterbank door deelnemer Wilco.

Steenuil (Wilco Poppe)

Vervolgens ging het nog even heel hard: Monniks- en Vale gieren in een groep op de grond, Hoppen, Dwergarend, Slangenarend, Rode patrijs, Kalanderleeuwerik, Roodkopklauwier: Ik besloot toch nog maar even een telescoop uit te pakken en de camera weer tevoorschijn te toveren. En dat bleek een zeer wijs besluit, want letterlijk de laatste soorten van de reis, vlak voor we definitief de snelweg op gingen, waren wederom twee Kuifkoekoeken die roepend vlak langs ons kwamen vliegen en even in een struikje zaten, gevolgd door, geloof het of niet, een enorme groep BIJENETERS!! Ze kondigden zich al van verre aan door de kenmerkende roep, waarna ze na een minuut overal om ons oren vlogen. Het was echter duidelijk een groep op doortrek, want de vogels (ik gok >75, minimaal) knalden hard langs ons en maakte het heel lastig om foto's te maken. Ik kon er ternauwernood nog paar bewijsjes uitpersen!

Bijeneters!!

Doortrekkende Bijeneters; ze gingen hard!

Één van de twee Kuifkoekoeken!

Kuifkoekoek

Euforie alom, dat begrijpt u, en zo'n afsluiting maakte het een stuk makkelijker om te accepteren dat de reis er nu toch echt op zat. Hoewel, vanuit de bus op weg naar Madrid zagen we nog steeds van alles, vooral vele roofvogels en gieren en zelfs Kuifkoekoek nummer ZES van de reis! Rond half drie parkeerden we ons busje weer op de luchthaven Barajas en wat volgde was een soepele en snelle reis terug naar Nederland.

Deelnemers, zeer, zeer hartelijk dank voor deze week, voor jullie gezelligheid en voor de ontspannen sfeer waarin deze trip heeft plaatsgevonden. Het was mijn "debuut" op een meerdaagse reis voor Birdingbreaks en de eerste keer dat ik met gasten in Spanje op pad was, dus enigszins spannend was het vooraf zeker. Echter, de groep, de perfecte organisatie vanuit Birdingbreaks en de route van Godfried Schreur maakte dat het in ieder geval in mijn perceptie allemaal geweldig verliep. Wat mij betreft smaakt dit naar meer, dus houd zowel onze site als die van Birdingbreaks in de gaten als u ook een keer mee wilt!

481 weergaven2 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

2 Comments


Wilco Poppe
Wilco Poppe
Mar 31, 2022

Mijn eerste vogelreis en ik ben meteen met mijn neus in de boter gevallen. Wat een prachtige reis was het. Vele verschillende soorten gezien en gehoord. Alles uitstekend geregeld en een gezellige groep. Uiteraard niet mogelijk zonder een goede gids. Bedankt Martijn!!

Like

Dirk Haaijema
Dirk Haaijema
Mar 31, 2022

Bedankt voor de mooie enthousiaste verhalen, zo had ik het gevoel toch nog een heel klein beetje mee te reizen☺Iedereen een veilige terugreis gewenst en zeker tot ziens op een van de komende excursies.

Like
bottom of page