ZEEVOGELTOCHT, 29 SEPTEMBER 2023
Na de afgelaste Scheveningse zeevogeltocht van afgelopen zaterdag mochten de trossen gisteren (vrijdag) gelukkig wel weer los vanuit Lauwersoog.
Het werd een dag met vele gezichten. Het weer, bijvoorbeeld, toonde zich van z'n meest variabele kant. We startten met een zwakke zuidenwind, een relatief hoge temperatuur en een waterig zonnetje, kregen rond het middaguur een bui van ongeveer een uur te verwerken, waarna de wind gedraaid was naar noordwestelijke (!) richting en aardig was aangetrokken, de temperatuur wat stappen terug had gedaan en de zon uiteindelijk weer volop de ruimte kreeg. De golven vielen echter flink mee, op één onverwachte klapper in de flank na die enkele deelnemers een zoutdouche en een nat pak opleverde...
Maar ook de vogels boden voor elk wat wils, waarbij de ietwat flauwe titel (je moet soms wat...) verwijst naar de soort die de dag wat mij betreft memorabel maakte: de Alk. Nooit in mijn toch inmiddels lange "vogelleven" zag ik zo veel Alken als gedurende deze tocht. Ze waren werkelijk overal en in soms indrukwekkend grote groepen bij elkaar. Ze vergezelden ons vrijwel de gehele dag en niet alleen zwommen ze soms dichtbij de boot, overal vlogen vogels en groepen op en rond. Ik heb werkelijk geen idee hoeveel exemplaren het alles bij elkaar zijn geweest, maar met 1500 exemplaren ben ik waarschijnlijk extreem voorzichtig. En het opvallende was dat er maar relatief weinig Zeekoeten tussen te vinden waren; het was Alk wat de klok sloeg en de show stal en het was onvergetelijk en zeer indrukwekkend!
Een tweede soort die z'n handtekening zette onder deze dag was Jan-van-Gent. We hadden het genoegen om de grootste aantallen sinds lange tijd te mogen verwelkomen! We zagen vele, vele tientallen vogels rond de boot in alle denkbare kleden. Op één moment hingen er wel 30 exemplaren rond De DAgeraad; da's toch verre van alledaags te noemen!
De meest bijzondere soort was de eerste jager die het schip passeerde. Helaas bleef de vogel niet achter het schip hangen en was het maar goed dat Ad Hamers op de juiste plek stond, de vogel snel oppikte en zeer snel met de camera reageerde: dankzij vooral zijn foto's kon de identiteit als KLEINSTE JAGER worden bevestigd! Zie o.a. de koude kleur, de geringe witte tekening op de buitenste handpennen (slechts 2 pennen hebben wit, bij Kleine veel meer), de vrij korte en stompe snavel met aardig veel zwart op de punt (is bij Kleine jager dunner met een klein, zwart puntje), de lange staart met afgeronde middelste staartpennen (zijn puntig bij Kleine) en het ontbreken van de witte toppen aan de handpennen (vrijwel altijd aanwezig bij Kleine jagers van deze leeftijd)
Ook kregen we eindelijk weer een meerdere Kleine jagers te zien. Geen van de (ongeveer 7-8) vogels hing achter de boot, maar de meeste waren desalniettemin aardig te zien, soms ook dobberend op het water of op de voor hen karakteristieke manier jagend.
"The best of the rest" waren soorten als Drieteenmeeuw, Dwergmeeuw, Pontische meeuw, Zwarte zee-eend, Roodkeelduiker en Bruinvis. Hier een selectie plaatjes.
Tenslotte nog wat foto's van een volwassen Kleine mantelmeeuw die net na de regen slechts kort achter de boot hing. Gezien de zeer donkere mantel met bruine zweem, de overwegend witte kop, de spiegel op (alleen) P10 en het zeer geringe formaat ten opzichte van de andere Kleine mantels, zou dit zeer goed een Baltische mantelmeeuw kunnen zijn geweest. Helaas, je hebt een (Finse of Noord-Noorse) ring nodig om 100% zeker te zijn bij volwassen vogels...
Oftewel: het was een enerverend dagje Noordzee aan boord van de Dageraad. Morgen staat de volgende poging vanuit Scheveningen op het programma en volgend weekend staan we wederom op de Dageraad.
Mocht je ook nog een dagje willen aansluiten: er zijn nog enkele plekken vrij op de afvaarten van 13 oktober (Scheveningen) en 28 oktober en 5 november (Lauwersoog). Het gaat daarbij echt om de laatste plekken, dus enige doortastendheid is geboden ;-)
