Ten eerste wil ik (Martijn) een ieder bedanken die de afgelopen weken belangstelling heeft getoond voor en gevraagd heeft naar mijn "nieuwe leven". Het doet me goed dat er wordt meegeleefd, zeker omdat de eerste maanden wat mij betreft het meest spannend zijn in het zoeken naar een nieuwe balans in eigenlijk alle aspecten van het dagelijks leven.
Ik kan echter zeggen dat ik voorlopig met volle teugen geniet en zelfs na drie dagen full time achter elkaar door de verrekijker kijken kan ik in alle oprechtheid zeggen dat ik alweer uitkijk naar de volgende excursie. Één van de "angsten" was dat ik misschien mijn hobby zou verliezen wanneer het werk zou worden, maar daarvan is voorlopig in ieder geval nog geen sprake. Drie dagen op een rij, dus. Vrijdag zat ik in de Oostvaardersplassen voor een privé-excursie, zaterdag stond er een minibusexcursie in Lauwersmeer nationaal park op het programma en zondag was het eindelijk tijd voor de eerste zeetocht van dit najaar. Om nu alle drie de excursies op één bloghoop te gooien gaat misschien wat ver en doet geen recht aan de verschillende dagen, dus knip ik één en ander in tweeën in wellicht wat vergezochte blokjes (je moet wat om je keuzes te rechtvaardigen ;-)): "Nieuw land" en "Noordzee". Wellicht ten overvloede de uitleg: Zowel Oostvaardersplassen als Lauwersmeer waren een jaartje of 60 geleden nog zee, respectievelijk Zuiderzee en Lauwerszee, en zijn nu nieuw land maar vooral erg vogelrijke en populaire vogel/natuurgebieden waar we graag komen.
Afgelopen vrijdag mocht ik samen met Mark en Marion de Oostvaarders- en Lepelaarplassen in. Het was wat vreemd weer (heiig, af en toe een buitje maar niet koud) maar de dag was verder bijzonder aangenaam. Ze waren niet per se vogelaars, maar meer wandelaars en natuurliefhebbers in het algemeen, dus er was weinig druk om soorten te zien. We gingen derhalve lekker aan de wandel in de verschillende gebieden in de periferie van het gebied (het centrale deel is ontoegankelijk), deden verschillende vogelhutten aan en sprokkelden al met al toch een hoop leuke waarnemingen bij elkaar. Het was duidelijk dat de najaarstrek in een versnelling was geraakt, want de bosjes zaten vol zangvogels (vooral Tjiftjaffen) en er was overal voldoende te zien om een tijdje vermaakt te worden, iets wat de afgelopen weken wat lastiger bleek.
Hoogtepunten ware o.a. twee Vossen, een Ringslang, een Waterral (gezien!), Slechtvalken, Zeearenden, een erg late Zomertaling, drie overvliegende Zilverplevieren (behoorlijk leuk in het binnenland, want een zoutwatervogel), mooie Groenpootruiters vlak onder de hut, Vuurgoudhanen en Baardmannen. Bovenal was het erg gezellig en ontspannen, waarvoor ik Mark en Marion graag via deze weg nog eens wil bedanken. Hieronder enkele plaatjes van de dag.
Van het Flevo-Nieuw Land is het (als je maar wilt) een kleine stap naar het Groningse/Friese nieuw land van het Lauwersmeer, alwaar tweede gids Lazar en ik de zaterdag onder een heerlijke najaarszon mochten doorbrengen met twee groepjes enthousiastelingen. Deze dag maakte voor een deel van de deelnemers deel uit (als u zich ooit heeft afgevraagd hoe je binnen vijf woorden drie keer het woord "deel" in een juiste Nederlandse zin kwijt zou kunnen; zo, dus!) van het vogelweekend "Te land, ter zee en...", een combinatie van deze excursie met een overnachting en een zeevogeltocht op zondag. Daarnaast waren er ook mensen die alleen voor de zaterdag naar het noorden waren afgereisd, dus feitelijk waren het twee losse excursies die samen werden uitgevoerd. Eigenlijk doet dit totaal niet ter zake voor dit verslag, maar ach, nu staat het er al ;-).
Het werd uiteindelijk een vrij "traditioneel" rondje Lauwersmeer, maar we konden eigenlijk moeilijk anders: dit was hoe er waarschijnlijk het meest uit te halen viel in deze tijd van het jaar en bij de gegeven omstandigheden (zonnig nazomerweer).
We startten in het Jaap Deensgat, waar het in de nazomer altijd stampvol zit met vogels, overwegend ganzen en eenden. Vandaag vormde daarop geen uitzondering, maar er was uiteraard tussen de ganzenpoten genoeg ander leuk spul te vinden. Kemphanen, Goudplevieren, Casarca's en enorme aantallen Kieviten sprongen het meest in het oog, maar de meeste aandacht ging naar de Slechtvalken (we zagen twee jagende mannetjes, die uiteindelijk beide in het gebied neerstreken en leuk te zien waren), een Vos en enkele Baardmannen. Wat mij betreft het meest opzienbarend waren echter de Buizerds. Achter ons, boven de Marnewaard, stegen, toen het een beetje opwarmde, enorme aantallen op. Ze vormden daar indrukwekkende "bellen" tot wel 50 exemplaren! Geweldig, het leek op een gegeven moment wel Klein-Batumi (een befaamde roofvogel-bottleneck in Georgië). Een losse vogel die de bel verliet en zuidwestwaarts verdween leek een Wespendief, maar ik kon dat met de verrekijker niet met 100% zekerheid vaststellen. Mijn camera wist echter nog net een plaatje te fabriceren en bij het achteraf oplichten en oppompen bleek mijn aanvankelijke vermoeden bewaarheid. Jammer dat we dat op het moment zelf niet konden "vieren", maar het zou wel een thema worden van dit weekend; later zouden we er nog een "verprutsen", ditmaal op een wat pijnlijkere manier (cliffhanger voor het volgende blog!).
Vanaf de Vlinderbalg konden we eindelijk eens doen wat ik altijd al eens had willen doen: een Zeearend bekijken door de Zeearend. Wat zeg ik: Twee zelfs! Het bekende paartje adulte vogels zat op de basaltblokken midden op het meer.
In de haven was het vooral druk met allerlei vormen van recreatie (van triatlon tot wadlopen), dus we reden na een noodgedwongen wat langere sanitaire stop naar het achterste piertje (onderweg zagen we een Zwarte roodstaart en enkele Tapuiten), waar het nog enigszins rustig was. Tijdens een kopje koffie bleek dat dat ook gold voor de vogels; Zwarte stern, Grote stern en Visdief waren noemenswaardig. De eer van de locatie werd echter gered door een zoogdier: Een Bruinvis kwam langzaam dichterbij en liet zich erg leuk zien!
Over druk gesproken: bij Moddergat vindt deze dagen de Wadopera plaats en buitendijks staat derhalve een erg landschap ontsierend podium met tribunes. Ook overdag brengt dat geheel blijkbaar aardig wat mensen op de been, dus probeerden we onze portie steltlopers iets westelijker vanaf de dijk tot ons te nemen. Dat lukte aardig; met het zonnetje in de rug en uitkijkend op Schiermonnikoog zagen we o.a. vele honderden Bonte strandlopers en soorten als Bontbekplevier, Kanoet, Groenpootruiter, Zilverplevier en Wulp alsmede de meerdere groepjes binnenkomende Rotganzen, Smienten en Pijlstaarten (de winter is nabij!).
Een bezoek aan Lauwersmeer is uiteraard niet compleet zonder de Ezumakeeg. Heel lang stond het water er echter iets te hoog voor leuke aantallen vogels, maar inmiddels is het er weer flink genieten. Alleen al de gigantische aantallen Goudplevieren, die stonden te schitteren in het nazomerzonnetje, af en toe en masse opvlogen bij naderend gevaar en de rest van de tijd heerlijk stonden te "keuvelen" maakte de plek en het moment onvergetelijk. Daarnaast zagen we vanaf verschillende punten o.a. een jonge Zeearend, een (ontsnapte, maar wel mooie) Zilvertaling, 10+ Reuzensterns, een Visarend, tientallen Kleine strandlopers en Kemphanen, drie Kleine plevieren, een Koereiger, wederom een Slechtvalk en nog heel wat "gewone" soorten. De Keeg vormde hiermee een even traditionele als machtige en soortenrijke afsluiting van een stralende dag Lauwersmeer!
Voor de mensen die het weekendarrangement hadden geboekt was er overigens nog een kleine bonus in de vorm van twee Ransuilen, die zich nabij hun hotel bevinden. Deelnemer Matthew maakte de bonus nog wat vetter door er ook nog even een overvliegende Visarend "uit te trekken"!
Het verslag van de zeetocht volgt dus (morgen)!
Ik heb genoten van het rondje Lauwersmeer, vooral van de reuzensterns. Mijn foto's: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10227593064238676&id=1427696187