top of page

TWEEMAAL NAJAAR IN GRIJS EN BLAUW!

Oktober, hoge druk, weinig wind: Iedereen die vaak buiten is weet wat dat betekent. Het is een ideaal recept voor in ieder geval een mistige start van de dag en de grote vraag is dan altijd: Trekt de mist uiteindelijk op en zo ja, hoeveel dag rest ons dan nog.

Het is dan ook altijd even spannend wanneer je op dergelijke dagen excursies mag begeleiden. Ondanks dat we vaak uitleggen dat vogels kijken eigenlijk een verkeerde term is en dat je, om het belang van het auditieve aspect meer recht te doen, beter kunt spreken van vogels waarnemen, is het toch wel heel prettig om uiteindelijk ook de soort bij het geluid te kunnen zien en te kunnen onderscheiden of je je in de Oostvaardersplassen dan wel langs de Waddenkust bevindt.

Gelukkig was de "mistschade" de afgelopen twee dagen uiteindelijk goed te overzien en lukte het zowel vrijdag als zaterdag om er een volwaardige vogeldag van te maken. Het verslag van de "Verrassingsdag" van zaterdag volgt in een volgend blog, eerst vrijdag. Ik was toen het verlate Kerstcadeau van Vlaamse stel Carla en Dirk (daar zag je overigens niets van) en mocht met hen op stap in de Oostvaardersplassen. Zoals te verwachten begonnen we de dag in "De Driehoek" grijs maar de vele Baardmannetjes deden hun best om de ochtend toch nog enigszins kleur te geven. En zeg nou zelf: dat lukte prima! Wat zijn ze overigens ineens alom aanwezig in deze tijd van het jaar!

Gouden Baardmannen in grijze soep!

Het zicht in de verbouwde hut "De Zeearend" was nog steeds erg beperkt, maar enkele Kemphanen en een Witgat waren nog net te onderscheiden. Een Vuurgoudhaan die we bij de volgende hut zagen liet zich om andere redenen dan mist heel moeilijk zien: Het zijn prachtige, maar kleine en beweeglijke schepseltjes en met de vele bladeren aan de boom is het aanwijzen van deze typische najaarssoort geen sinecure!

Naarmate de ochtend echter vorderde werd het zich in rap tempo beter, verscheen er blauw boven ons hoofd, verschenen er nog meer Baardmannen in het riet en kregen we een herkansing voor de Vuurgoudhaan. Blijkbaar deed de zon wonderen, want dit exemplaar verscheen af en toe wel aan de buitenkant van de begroeiing!

Vuurgoudhaan


Baardman


Sperwer en blauwe lucht!

Nadat we een tijdje hadden genoten van de Vuurgoudhaan en een roepende Matkop wilden we terug richting het bezoekerscentrum. Het wandelpad bleek echter versperd!

Jonge Vos. Keek ons kort aan om daarna snel de begroeiing in te vluchten. Erg leuk!

Het was inmiddels lunchtijd en mijn gasten kozen voor een broodje en koffie bij het bezoekerscentrum. Vanaf het terras en in de heerlijke oktoberzon zagen we van achter ons broodje onze eerste Zeearend van de dag.

De grote plas, de tweede stop, was weer eens ouderwets goed voor dé Oostvaardersplassensoort bij uitstek: Zeearend! We zagen er zeker tien, sommige redelijk dichtbij, andere rustend op de achterrand dan wel rondvliegend boven het gebied. In Vlaanderen is deze soort zo goed als afwezig, dus u kunt u voorstellen dat ze in de smaak vielen. Samen met een jagende Slechtvalk zorgden deze toppredatoren regelmatig voor grote onrust, wat op zich ook al een spektakel van jewelste is!

Drie jonge Zeearenden aan het "klooien".

Zeearend

Tweedejaars Zeearend

Zeearend in vol tegenlicht

Een kort bezoek aan de hut van de Lepelaarplassen bleek weinig productief qua vogels, maar de zon was werkelijk heerlijk! Met nazomer in optima forma in je gezicht is de afwezigheid van vogels prima te verdragen. Een reden van de vogelrust was de onrust vanwege het feit dat er flink werd gewerkt aan de broedeilanden. Slechts een jonge Geelpootmeeuw durfde zich nabij de werkvoertuigen te begeven.

De laatste stop was het bezoekerscentrum aan de Almerezijde. Vanaf het balkon hadden we prachtig zicht op het fenomeen dat zich nu in het gebied afspeelt: de bronst van de Edelherten. Door de telescoop waren de macho-mannetjes prachtig te zien (en soms te horen) en waren we zelfs getuige van een gevecht tussen twee megageweien (pars pro toto, heet zoiets geloof ik). De foto's zijn enorme crops, maar geven hopelijk wel een beeld.



Links een gevecht tussen twee mannetjes, twee hindes kijken toe.


Qua vogels sloten we af met enkele prachtige, foeragerende Watersnippen, een jonge Lepelaar, een groepje Staartmezen en nog eens twee Zeearenden. Aan het eind van de middag namen we afscheid en konden we (wat mij betreft) terugkijken op een erg gezellige dag met twee totaal verschillende gezichten en enkele mooie beelden in ons geheugen!

Staartmees

Zeearend en Edelhert; de Oostvaardersplassen in een notendop!

148 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page