In Groningen bevindt zich een café met de welluidende naam "De drie uiltjes". Dit ligt op de fietsroute naar de school waar ik werk en steeds als ik daar langs fiets en mijn blik op de gevel valt, denkt mijn, door beroepsdeformatie "aangetaste", brein: "Drie uiltjes, da's een mooie dag!".
Gisteren (zondag) vond de eerste, noodgedwongen in stukjes gehakte, groepsexcursie "Roofvogels on Noord-Nederland" plaats en om maar meteen met de deur in huis te vallen: Het werd, naast een heel gezellige dag met wederom erg leuke mensen, een dag waarop we zo maar drie uiltjes (dat wil zeggen: drie soorten) zagen! Daarnaast verzamelden we links en rechts nog vele andere mooie soorten en hadden we, tot het laatste uur, een dag met rustig en soms zelfs zonnig weer. U zult begrijpen dat we aan het eind van de middag bijzonder vrolijk naar huis terug reden!
Zoals gezegd knippen we onze (volgeboekte) groepsexcursies nu op in kleine edities van steeds twee gidsen (Lazar en ik, in dit geval) en drie vogelaars per gids. Dat betekent dat we excursies vaker moeten uitvoeren om iedereen die zich heeft aangemeld ook de gelegenheid te geven om mee te gaan. Deze dag was de eerste in een serie van vijf, die we steeds zullen inrichten al naar gelang de omstandigheden en de kansrijkheid (is dat een woord?) van de gebieden.
Nadat we elkaar hadden getroffen, we de wensen en verwachtingen hadden geïnventariseerd en vervolgens ons plan voor de dag uit de doeken hadden gedaan, gingen we op pad en was de eerste hoop dat we een kwartiertje later oog in oog zouden staan met een Bosuil. En gelukkig: deze bleek thuis te zijn en zeer goed mee te werken. Een kickstart, heet dat!
We hadden voor deze soort nog een plan B, maar omdat dat dus niet uit de kast hoefde en we in overleg met de deelnemers ook een alternatieve plek voor Zeearend kozen die iets minder tijd zou kosten, hadden we ruimte om een kort wandelingetje te maken op een nabij gelegen landgoed, in de hoop een Middelste bonte specht te kunnen meepikken. Inderdaad, verre van een roofvogel, maar mensen die onze excursies kennen weten dat we niet met oogkleppen op aan een thema vasthouden en als de gelegenheid zich voordoet we graag zo veel mogelijk leuke soorten laten zien, los van ons dagdoel. En die keuze pakte ook vandaag weer verrassend goed uit, want de "Mibo" werkte geweldig mee en bleek voor sommigen zelfs een onverwachte, maar zeer welkome nieuwe soort te zijn!
Tijdens de wandeling en de korte zoektocht naar deze specht kwamen we trouwens ook nog leuke bijvangsten als roepende Waterral, Appelvink, Goudvink en Keep tegen.
De volgende bestemming waren de inmiddels beroemde Ransuilen. Deze stellen ons eigenlijk nooit teleur en de gastvrijheid van een familie die een boompje met tien vogels in de tuin bleek te hebben en die ons van harte uitnodigde om even te komen kijken maakte het bezoek er nog een beetje leuker op. Groningse gastvrijheid in optima forma! Uiteindelijk troffen we in totaal zo'n 18 Ransuilen aan, maar gezien de talloze mogelijkheden om te verstoppen zullen het er in werkelijkheid nog wel meer zijn geweest.
Twee uilen nog ruim voor het middaguur, dat mag gerust veelbelovend worden genoemd! Maar...we hadden, naast Torenvalk en Buizerd, nog geen "echte" roofvogels gezien. Hoog tijd, dus, om daar verandering in aan te brengen, dus reden we richting Lauwersmeer. Onderweg stopten we nog even bij een bietenakker vol ganzen, waar ook meerdere Wilde- en enkele Kleine zwanen foerageerden. Een winterdag in het noorden is eigenlijk niet compleet zonder deze twee heerlijke, noordoostelijke gasten!
De zuidwestkant van het Lauwersmeer is traditioneel een geweldige roofvogelplek en ook nu werden we niet teleurgesteld. Helaas bleef een aantal soorten op net wat te grote afstand om ook de fotografen in het gezelschap te kunnen bedienen, maar als je in een uurtje Smelleken, Havik, Blauwe kiekendieven, Torenvalken, Buizerds en twee Zeearenden kunt noteren, moet je toch dik tevreden zijn!
De meest memorabele vogel was echter wederom geen roofvogel. Lazar pikte namelijk al vroeg een uit het riet opvliegende Roerdomp op, die tot onze vreugde recht op ons af kwam vliegen en letterlijk onder onze voeten in het riet plofte. Geweldig!
Dat zijn de bonussoorten waar je natuurlijk (ook als gids, overigens!) heel blij van wordt. Op de wandeling terug naar de auto kwamen we ook nog eens een leuk groepje zangvogels tegen, waarin zich enkele Goud- en Vuurgoudhanen bevonden. Die laatste behoort toch echt tot de mooiste zangvogels die je in Nederland kunt zien, nietwaar?
Ook een tamme Grote zilverreiger en een Nonnetje verdienen nog een eervolle vermelding!
Een dag in het noorden is uiteraard niet compleet zonder een bezoek aan dé kwelder en ook wij eindigden daar wederom. Nadat we de hele dag mooi, rustig weer hadden gehad, begon het toen we de dijk over waren toch wat te druppelen wat al snel overging in wat actievere regen. Dit weerhield ons er niet van om nog een flinke serie leuke soorten te vinden, waaronder de derde uilensoort van de dag: Velduil! Helaas waren ze, wellicht door de nattigheid, niet meer zo actief als ze eerder die middag bleken te zijn geweest, dus we zagen vooral wat vogels in het veld zitten en om zich heen turen, tevergeefs wachtend op betere tijden. Foto's maken was inmiddels flink lastig geworden, dus dat we bijvoorbeeld, naast de uilen, meerdere IJsgorzen, twee opvliegende Grauwe gorzen, een groepje Sneeuwgorzen, enkele Blauwe kiekendieven en meerdere Oeverpiepers zagen, moet u maar even geloven ;-). Enkele tamme Strandleeuweriken zaten nog wel net stil genoeg voor een leuk portretje!
Het licht gaat tegenwoordig al vroeg uit en de regen werkt dat natuurlijk ook niet mee, dus rond een uurtje of vier zochten we onze schuilhut op wielen op en zat de dag erop. Ik denk dat we konden terugkijken op wederom een heel fijne dag buiten en wil (mede namens Lazar) de deelnemers weer hartelijk danken voor hun enthousiasme!
Comments