Bij het terugkijken op een excursie, wat ik altijd "verplicht" doe middels het schrijven van dit blog, spiegel je doorgaans de excursiedag die is geweest aan het ideaalplaatje in je hoofd. Vanwege het eerder gememoreerde "Rupsje Nooitgenoeg-syndroom" in combinatie met de immer hoge lat, zit er altijd wel iets van ruimte tussen. Maar ik moet toch echt toegeven dat de afgelopen excursie "Roofvogels en uilen in Noord-Nederland" akelig dicht in de buurt kwam van hoe het zou moeten en hoe het wat mij betreft altijd mag zijn! Een gezellige en enthousiaste groep, geweldig weer, vrijwel alle soorten waarop je hoopt die zich zonder al te veel moeite mooi tot fenomenaal lieten zien en een paar leuke bonussen!
De route was niet heel anders dan "gewoonlijk", maar het zat gewoon allemaal mee. Je hebt soms van die dagen :-). We startten in polder Matsloot, waar ik al voor we het gebied inreden eerst een Slechtvalk zag jakkeren en vervolgens de Ruigpootbuizerd ontwaarde, zittend op de voor de soort karakteristieke manier: in de top van een klein boompje. Omdat het licht nog niet optimaal en de afstand groot was, zijn de foto's erg mager, maar in de telescoop was de vogel prima te zien en bij het wegvliegen was ook de witte staart waarneembaar. Echter, de vogel zelf was dat al vrij snel niet meer, dus het was goed dat we 'm in ieder geval al te pakken hadden. Vanaf het bekende punt bij het bruggetje was het rustig, maar dook er wel een onverwachte verrassing op in de vorm van een Klapekster! Die had ik hier deze winter nog niet eerder gezien! Ondanks dat het strikt gezien een zangvogel is, zou je de soort met wat fantasie ook best een roofvogel kunnen noemen, gezien zijn voorkeur voor prooien als muizen en zangvogels en de haaksnavel waarover hij beschikt.
In de Onlanden konden we, naast Buizerd en Torenvalk, ook roofvogel #5 (Blauwe kiekendief, zowel man als onvolwassen) en #6 (Bruine kiekendief) toevoegen. We waren dus goed op weg richting wat ik zie als het streefgetal voor een echt geslaagde thema-excursie: 10 soorten roofvogels/uilen op één dag!
De eerste uil op het programma was de Bosuil, een vogel in de categorie "zit er of zit er niet". Dat is natuurlijk altijd zo, maar mocht de vogel er niet zitten, dan hoef je, in tegenstelling tot andere soorten, niet te gaan zoeken. Dan is het gewoon een gevalletje jammer maar helaas. Maar dat werd het vandaag natuurlijk niet; de vogel zat gewoon op z'n vertrouwde plekkie (#7), zichtbaar te genieten van de warmte van de zon. Alleen toen er een heel luidruchtige tractor voorbij reed, gingen de ogen heel even open. Van een meermaals zingende Groene specht werd de vogel echter niet warm of koud.
Na een sanitaire stop was het tijd voor een nieuwe plek voor Ransuilen. Omdat de vogels op de locatie langs de Waddenkust de laatste tijd wat onbetrouwbaar blijken door de relatief kwetsbare plek (er hoeft maar iets te gebeuren of ze vliegen uit het struikje, waarna je ze kwijt bent), heb ik een nieuwe plek in de route ingebouwd als "back-up". Vandaag was de eerste keer dat we deze bezochten en dat beviel prima! De vogels zitten hoog en daardoor veilig, rustig en onverstoorbaar in een naaldboom, maar laten zich wel heel mooi zien (#8)!
De middag vorderde en het was dus tijd om richting de Waddenkust te verplaatsen voor de laatste paar, maar zeker niet de minste, soorten. Omdat ook Baardman op de wensenlijst was gekomen, het weer voor de soort eigenlijk perfect was en we ook nog geen Zeearend hadden gezien, was een wandeling aan de zuidkant van Lauwersmeer een logische stap. En inderdaad zagen we, zij het met enige moeite, meerdere Baardmannen, meerdere Zeearenden (#9, twee losse en een paartje, wel alle op fikse afstand) en kregen we als bonus soorten als Nonnetje, Brilduiker en zowaar een opvliegende Roerdomp!
Op weg naar de Waddendijk zagen we nog een mooie groep Wilde zwanen, scheurden er zowel een Sperwer (#10!) als een IJsvogel voor de bus langs en stopten we even wat langer voor een solitair mannetje van misschien wel de mooiste wintereend van ons land: Nonnetje!
De rit naar de Waddenkust is altijd even een verplaatsing die tijd kost, maar ditmaal was het, meer dan ooit, elke seconde waard. De afsluiter van de dag was namelijk waanzinnig, spectaculair en memorabel! De verantwoordelijken waren maar weer eens de Velduilen (#11), die voor het eerst in lange tijd weer fanatiek rondvlogen. We kregen een show om U tegen te zeggen, met op een bepaald moment zeker 10 VOGELS tegelijk rondvliegend en ook nog enkele zittend in het veld. We telden dus 12-13 exemplaren, maar het kunnen er ook zo meer geweest zijn; ongekend en uniek! Als vette bonus kwam er bovendien nog een groep van 82 (!!) Kleine Zwanen roepend recht over ons heen vliegen. Het geluid van deze indrukwekkende soort, waar ik een groot zwak voor heb, galmde over de weidse kwelders en in combinatie met het uitzicht op het mooiste stukje Nederland en het avondlicht van "gouden uurtje" was dit voor mij persoonlijk misschien wel hét kippenvelmoment van de dag!
Met ook nog de nodige Fraters en meerdere rondvliegende Blauwe kiekendieven was het al met al een adembenemend slot van een schitterende dag! Deelnemers: hartelijk dank en hopelijk tot snel!
Aanstaande vrijdag (10 februari) gaan we in en rond Lauwersmeer ook weer een bezoek brengen aan o.a. de Velduilen. Het weer lijkt goed te blijven, dus wellicht hebben we wederom geluk! De laatste plaatsen zijn te boeken op https://www.birdingholland.nl/lauwersmeer-compleet-wintereditie
