Ik ben ongelofelijk dankbaar voor het grote aantal mensen dat ik regelmatig terug zie tijdens de verschillende dagexcursies. Er zijn vele vogelaars die inmiddels 10+ excursies zijn mee geweest, maar er is daarbinnen een vaste kern van mensen die inmiddels aan de vele tientallen tot zelfs aan 100 excursiedagen zit! Het leuke is dat die kern elkaar ook langzaam aan onderling weet te vinden, ook buiten de excursies soms afspreken en tegenwoordig met elkaar afstemmen voor welke excursies en op welke data er geboekt gaat worden.
Omdat de groep inmiddels zelf een minibusje kan vullen, ontstond afgelopen najaar het idee om alvast proactief een datum te prikken waarop iedereen én ik zouden kunnen. Op die manier kon er een excursie op maat ontstaan, die de kwelders als uitgangspunt zou hebben maar die uiteraard (en eigenlijk zoals gewoonlijk) flexibel ingevuld zou kunnen worden. De groep is namelijk in de loop van de jaren niet alleen steeds scherper en kundiger, maar ook steeds fanatieker aan het worden. Zo worden er naar hartenlust dag-, maand-, jaar- en levenslijstjes bijgehouden en was het doel voor vandaag dus om de nodige winter- en kweldersoorten te zien die op de verschillende lijstjes nog ontbraken.
Ook voor mij zijn dit soort dagen een feest. Ik houd ervan om lekker fanatiek te zijn, om met bepaalde doelen op pad te gaan en daarna gedurende de dag te kijken hoe het gaat, wat we hebben gezien, wat we nog zouden kunnen doen en met de actuele weersomstandigheden en waarnemingen in het achterhoofd bij te sturen en af te stemmen. Eigenlijk is dat dus vogels kijken zoals ik dat ook zou doen wanneer ik er zelf op uit zou trekken; ik hoef dus niets anders te doen dan natuurlijk gedrag te vertonen ;-)!
Vijf minuten voor we elkaar troffen stopte de laatste regen van de dag, dus behalve de nog steeds stevige wind stonden de omstandigheden een mooie vogeldag niet in de weg. We startten in de Bantpolder, alwaar we al meteen een jonge Zeearend zagen zitten, die bij het opvliegen de gebruikelijke doch indrukwekkende paniek veroorzaakte. Bij de volgende stop, onder aan de Waddenzeedijk, zagen we bizar genoeg een tweede (op basis van de handpennen en rugtekening een andere) jonge Zeearend boven de piertjes jagen. Ik zie niet vaak Zeearenden zo ver buiten de grenzen van het Lauwersmeergebied, even aangenomen dat deze twee jonge vogels daar vandaan komen; erg leuk! Verder was het een prachtig festijn met Blauwe kiekendieven en Velduilen in de hoofdrollen, maar met prominente bijrollen voor o.a. Fraters, Oeverpiepers en een Slechtvalk! Een Roodhalsgans, die ik zag zitten meteen bij het uitstappen, vloog helaas met al z'n vriendjes op voor ik 'm kon aanduiden...
Nadat we wat tijd op deze mooie en spannende vogelplek hadden doorgebracht en de koffie en koek achter de kiezen hadden, reden we door richting Ternaard. Het is daar op de kwelder vaak een kwestie van alles of niets (vaak ook afhankelijk van of er al eerder wandelaars zijn gepasseerd) en ditmaal zaten we aardig in de buurt van alles. Er waren grote groepen steltlopers aan het overtijen en in de massa Rotganzen vond ik uiteindelijk met enige moeite een soort waar je bij het scannen op hoopt: een Witbuikrotgans (en daar waren tot deze vogel nog maar heel weinig van gezien deze winter)! Daarnaast vloog er tijdens het zoeken ook een wolkje zangvogels door mijn beeld, wat ongeveer 70 Strandleeuweriken bleken te zijn! Ze landden eerst op de dijk en later in een weiland, waar ze leuk te zien waren.
Op de pier van Holwerd was het nogal winderig, maar desalniettemin vonden we er tientallen IJslandse grutto's alsmede een groep Vinken en Kepen, Eiders, een Middelste zaagbek en een groepje van 5 Sneeuwgorzen.
Friesland-buitendijks was goed voor zowel één van de hoofddoelen van de dag alsmede wat achteraf de enige dissonant van de dag zou blijken. Om met de eerste te beginnen: een Smelleken is nooit te plannen; die soort overkomt je gewoon (of meestal niet, eigenlijk...). Toch speurden we op hoop van zegen vandaag wat kleiakkers ("kloet'n") af, hopend om tegen deze kleinste roofvogel van Europa aan te blunderen. Dat lukte niet op die manier, maar gelukkig kwam er wel eentje op de voor de soort kenmerkende manier langs jakkeren. De vogel vloog pal voor de bus langs en verdween laag over de zeedijk, never to be seen again. Heel gaaf en wat zijn ze klein en pijlsnel! Daarentegen lieten de Ruigpootbuizerds het op het moment van onze aanwezigheid even afweten. Jammer, maar dat kan een keer gebeuren. Enkele Toendrarietganzen, een Kleine zilverreiger en vele Goudplevieren verzachtten dat "leed" enigszins.
Enkele dagen geleden werd er nabij Rinsumageest een jong mannetje Steppekiekendief gevonden. Zeer waarschijnlijk is dat dezelfde vogel die eerder langs de Waddenkust werd gezien en die tijdens de stormachtige periode die achter ons ligt het binnenland is ingetrokken. Omdat de vogel zich op die plek, getuige de foto's, mooi liet zien, besloten we de gok te wagen en 16 kilometer landinwaarts te rijden om te proberen hem in beeld te krijgen. Nou, dat bleek geen kunst, want het was bijna letterlijk de eerste vogel die we zagen vliegen! Hij had het eerst aan de stok met een lokale Blauwe kiekendieven, vervolgens maakte hij een mooie ronde rondom ons busje en liet zich daarbij inderdaad fenomenaal zien! Overigens deed een volwassen man Blauwe kiekendief dat ook, evenals meerdere Wilde- met daarbij ook een Zwarte zwaan!
Nadat we uitgebreid hadden genoten van dit mooie kiekendievenfeestje, reden we terug naar de kust voor een wat uitgebreidere wandeling bij Paessens. Er was namelijk nog een tweede doelsoort die hoog op ieders wensenlijstje stond: IJsgors. Daarvoor moet je echt gericht op zoek en moet je ook goed de roep in je hoofd hebben. Deze soort heeft een uitgesproken voorkeur voor de meest ruige stukken van de kwelder en waarnemingen blijven vaak bij kortstondig opvliegende en weer invallende (en daarbij roepende) vogels. Het was flink zoeken, maar uiteindelijk vonden we inderdaad twee vogels, precies zoals hierboven beschreven. Die waarnemingen zijn nou niet om meteen heel warm van te worden, dus ik was zeer blij toen ik ineens tien meter voor me een IJsgors zag invallen en vol in beeld kreeg. Al snel kroop de vogel achter een grote graspol en toen ik de hele groep had verzameld, liepen we heel rustig op het betreffende graspolletje af. Uiteindelijk stonden we er bovenop, maar van de IJsgors taal noch teken. Dat wil zeggen, totdat 'ie ineens tien meter rechts van ons opvloog en hard de kwelder op ging... Respect voor deze vogel, want hij was acht vogelaars met topverrekijkers en zestien ogen te slim af geweest door als een muis door de vegetatie weg te kruipen! Maar goed, we hadden de vogel in ieder geval allemaal gezien. Een groepje Sneeuwgorzen deed aanzienlijk minder moeite zich te verstoppen.
Terug bij de minibus was het plan om als afsluiter van de dag nog op zoek te gaan naar een soort die niet mag ontbreken op een dagje Waddenkust: Roodhalsgans. Een dag zonder Roodhalsgans is een dag niet geleefd, immers ;-). Er was een groepje van drie gemeld achter de Waddendijk en al heel snel hadden we de bewuste vogels te pakken. In een enorme groep Brandganzen liepen ze zowaar eens vooraan! Het ging om pa, ma en een juveniel en ze waren makkelijk en goed als zodanig te herkennen. Het adult mannetje heeft over het algemeen een dikkere/vollere nek en is vocaler en alerter dan het vrouwtje, het juveniel is fletser getekend, de belijning is minder strak en heeft wat extra witte randen aan de dekveren. Heerlijke soort!
Al dik tevreden met deze geweldige vogeldag reden we terug naar de verzamelplek, maar er bleek nog een grote verrassing in het vat te zitten! Dankzij een Fazant, die vlak langs de weg liep en altijd een soort running gag is tijdens excursies als soort die niet genoemd mag worden, zag Matthew tot zijn en onze grote verbazing drie Patrijzen in het veld zitten! Patrijzen zijn inmiddels erg schaars geworden en in Friesland al helemaal, dus we waren toch even flink ontdaan (in de positieve betekenis van het woord) door deze totaal onverwachte ontmoeting. En ze bleven ook nog eens rustig scharrelen, zodat iedereen ze prachtig kon zien en vastleggen!
Met het adrenalinepeil hoog door bovenstaande toppers namen we afscheid en was de conclusie dat dit vast niet te laatste keer zal zijn dat we in deze samenstelling op pad gaan. Sterker nog, de volgende trip staat al op de planning: vijf dagen HELGOLAND eind mei. Mensen, bedankt voor deze topdag in de Top-of-Holland en tot snel!
Comments