INHAALVERHAAL: WEERRIBBEN EN FOCHTELOËRVEEN
- Martijn Bot
- 6 jun
- 4 minuten om te lezen
TWEE IN ÉÉN-BLOG, 2 EN 3 JUNI 2025
Ik loop door een samenloop van omstandigheden enigszins achter met de blogs, maar middels deze dubbelslag kruip ik weer een beetje in richting de actualiteit. Drie excursiedagen achter elkaar plus een dag die in het teken stond van sport en een 'mislukte' twitch zorgden ervoor dat er een stapel foto's op bewerking wachtte en datzelfde gold voor de verhalen achter de dagen. Wat betreft die twitch: toen ik gisteren (donderdag) na het hardlopen thuis kwam, zag ik op Dutch bird alerts dat er melding werd gemaakt van een arend aan de grond nabij Zwolle. Aanvankelijk werd deze doorgegeven als Schreeuwarend, maar dat werd uiteindelijk gewijzigd naar Steppearend, wat een nieuwe soort voor me zou zijn in Nederland. Nu is dat normaal gesproken geen reden om in de auto te stappen, maar ik had er deze dag ineens zin in. Geen verplichtingen, niet al te ver weg, wat mensen die mee wilden rijden en een mooie soort: waarom niet!?
Echter, nog voor ik in Groningen arriveerde om de eerste meerijder op te pikken, sijpelde er al twijfel door over de identiteit van de arend. Allengs bleek dat het zeer waarschijnlijk niet om een Schreeuw-, noch om een Steppe- maar om een Bastaardarend ging. Nu had ik deze soort al eens zelf ontdekt, dus mooier kan het dan in Nederland niet; geen reden om er dan nog eens achteraan te gaan. Maar aangezien we toch al onderweg waren en het, hoe je het ook wendt of keert, wel een prachtige soort is, besloten we toch maar door te zetten. Lang verhaal kort: het werd geen nieuwe soort, en waarschijnlijk ook geen Bastaardarend, maar uiteindelijk een hybride Bastaard x Schreeuwarend. Het was hoe dan ook wel een gezellige middag met een arend die werd lastig gevallen door o.a. een Rode wouw (!), Buizerds, een Bruine kiekendief en Grutto's.
Leerzaam, hoor je zo'n middag dan te noemen, hoewel ik tegelijk weet dat wanneer ik zelf een soort gelijke vogel tegenkom, de twijfel vast en zeker weer zal toeslaan. Onvolwassen arenden zijn notoire lastpakken en goede foto's en uitgebreide kennis van alle kenmerken van alle soorten zijn een must. en daarvoor zien we ze gewoon veel te weinig.
Ik was er al met al wel weer een middag mee 'kwijt' en vandaar dus nu pas het verslag van afgelopen maandag en dinsdag.
Maandag stond wederom in het teken van de Weerribben. Met een leuke, gemêleerde groep van beginners tot gevorderden, van vaste gasten tot eerstelingen en van mensen met interesse voor libellen en vlinders tot deelnemers die deze soortgroep nog nooit met aandacht hadden bekeken stapten we eerst in de fluisterboten. Het werd een vrij rustige, maar zoals altijd mooie vaartocht, slechts onderbroken door sporadisch zingende Wielewalen, de eerste Purperreigers, enkele Spotvogels, Grauwe vliegenvangers, Gekraagde roodstaarten, de eerste Sierlijke witsnuitlibellen en een Zilveren maan die helaas alleen ikzelf kort zag vliegen.
Bij de 'Twitterhut' zagen we meerdere Purperreigers, Bruine kiekendieven, Bosrietzangers, Zwarte sterns, een hoempende Roerdomp en vooral een stuk of acht Zwartkopmeeuwen. We hoorden ze eerst en vonden ze vervolgens terug op een akker tussen Storm-, Kok- en Kleine mantelmeeuwen. Leuk, hoor; ik had deze soort hier nog nooit eerder gezien!
In het Woldlakebos was het weer leuk libellen kijken. Één soort schitterde ook nu weer door afwezigheid: Gevlekte glanslibel. De afgelopen jaren waren ze talrijk en makkelijk te vinden, maar dit jaar lijken er zorgwekkend weinig te vliegen. Hopelijk zijn ze gewoon wat later en komt de piek nog in de weken die voor ons liggen. Wel zagen we soorten als Glassnijder, Bruine korenbout, Gevlekte- en Sierlijke witsnuitlibel, de eerste Gewone pantserjuffers, een Vuurlibel en waanzinnig veel Vroege glanzenmakers. Zouden de Gevlekte glanslibellen misschien geïntimideerd zijn/worden door deze soort, die op dezelfde plekken vliegt en dit jaar juist bizar talrijk lijkt?
Altijd leuk was de vondst van een sprinkhaan met zogenaamd erythrisme. Ze worden door deze kleurafwijking Pink Panterroze! Ik weet, door deze zeer afwijkende kleur en mijn matige kennis van deze groep, even niet welke soort er achter dit exemplaar schuilgaat (de variant komt bij meerdere soorten voor), maar bijzonder en mooi is het wel! Mocht je het wel weten: ik hoor het graag!
Bij de Auken was het prettig toeven met af- en aanvliegende Purperreigers en Lepelaars, met af en toe een Koereiger voor de afwisseling. Leuk was een vissende IJsvogel, die zich achter de toren vrij langdurig liet bekijken.
Al met al een dag zonder grootse noch meeslepende verrassingen, maar oud en vertrouwd goed, mooi en prima!
De dag erna ging ik op stap met een vogelaar die een privé-excursie cadeau had gekregen van zijn vrouw (goed idee!). De keuze viel op het Fochteloërveen, een perfecte keuze in deze tijd van het jaar. We hebben vooral veel gewandeld en weinig in de auto gezeten en dat betaalde zich uit in een mooie dag met vele specialiteiten die het gebied op de kaart zetten. Grauwe klauwieren, Kraanvogels met jongen, Paapjes, Geelgorzen, Boomkikkers, Zeearend, Havik en nog veel meer. En ook deze dag zagen we de tijdelijke ster van het gebied, de man Roodmus, weer redelijk makkelijk. De tactiek is vrij simpel: gewoon op het pad wachten tot de vogel zich aan je openbaart.
Het was een, zoals gebruikelijk, fijne dag in dit gebied, dat de komende weken misschien alleen nog maar mooier wordt. De eerste Slangenarend lijkt zich inmiddels te hebben gevestigd en binnenkort vliegen de zeer zeldzame Veenhooibeestjes ook weer, dus alle reden om een keer te komen kijken. Dat kan middels enkele minibusexcursies die nog plek hebben, te beginnen op woensdag 18 juni: https://www.birdingholland.nl/details-en-registratie/minibus-wandelexcursie-roofvogels-boomkikkers-en-meer-in-fochteloerveen-2025-06-18-09-30
Wees welkom!
Comments