top of page

HONDERD SOORTENDAG, EDITIE 4: IETS MINDER, MAAR TOCH MEER!

Minibusexcursie, 6 juni 2022 In de meteorologie is het tegenwoordig in zwang om, naast de daadwerkelijke en feitelijke temperatuur, ook te spreken over de gevoelstemperatuur. Zoals iedereen die wel eens buiten komt wel eens zal hebben vastgesteld, kan een dag met 10 graden op de thermometers bij bepaalde omstandigheden veel prettiger aanvoelen dan één met 15 graden.

Ik denk dat ik dat jargon af en toe ook ga toepassen op excursies in het algemeen en de Honderd soortendagen in het bijzonder. Neem nu de editie van afgelopen maandag. Objectief gezien was de dag met 115 soorten als eindscore er kwantitatief niet eentje voor de geschiedenisboeken. De gevoelsscore, echter, lag een flink stuk hoger en (voor zo ver ik kon inschatten) iedereen, inclusief ikzelf, ervoer de dag als supergoed. Dat had een aantal logische redenen. Ten eerste: het weer. Ons werd zo ongeveer de zondvloed voorspeld met langdurige regen gedurende een groot deel van de dag. Wat is het dan verrukkelijk als je het tot een uur of drie droog kunt houden en dat de uurtjes erna een afwisseling brachten van wat licht gesputter en nog steeds droge periodes; prima vogelbare omstandigheden, kortom. Ten tweede: ik had besloten om te gokken op enkele kwalitatieve toevoegingen aan het programma. Deze keuzes zouden onherroepelijk ten koste gaan van wat tijd en daarmee vast ook van wat soorten, maar de krenten smaakten zo goed dat de extra hapjes pap niet werd gemist. En ten derde, niet onbelangrijk: we hadden weer eens een heel leuke, gezellige en dankbare groep. Een ideale mix voor een hoge gevoelstemperatuur!

Een Honderd soortendag bestaat (zonder te haasten, laat me dat nog eens benadrukken) uit vier delen: bos/heide, veen, zoetwatermoeras en kust. Die mix zorgt voor niet alleen een enorm gevarieerde dag qua landschappen, maar ook een mooie mix aan verschillende soorten. We starten doorgaans en startten ook vandaag op twee openen vlakte omringd met bos, alwaar het het eerste uur natuurlijk heel hard gaat. Hoogtepunten waren o.a. Grauwe klauwieren, Kraanvogels, Tapuiten, Boom- en Veldleeuweriken, Gekraagde roodstaarten, Geelgorzen en een zingende Wielewaal: meteen al niet mis!

Grauwe klauwier

Zanglijster

Huiszwaluw

Als afsluiter van het eerste deel had ik een gokje ingebouwd. Ik wilde even kort stoppen op een kleine kapvlakte, die in het verleden goed is gebleken voor een soort die in Nederland op de rand van uitsterven/verdwijnen staat en derhalve bijzonder schaars (zeldzaam?) geworden is: Zomertortel. De laatste keer dat we deze prachtsoort op een excursie zijn tegengekomen was (volgens mij) 2019, dus wat zou het geweldig zijn... Nou, geweldig werd het, want we hadden de deuren van de minibus nog maar nauwelijks geopend of het heerlijke en karakteristieke gekoer van de soort kwam ons al tegemoet. In het kwartier dat volgde konden we genieten van één van de laatste exemplaren van Noord-Nederland, dat rustig boven in een kale den zat te zingen en te poetsen. Als extraatje kregen we er ook nog een Fluiter, enkele Appelvinken, twee overvliegende Sijzen en twee Goudvinken bij. Dat was de gok meer dan waard!

Zingende Zomertortel!


Na deze enorme opsteker reden we richting het veen en ook daar ging het zoals je idealiter wenste: de eerste roofvogel die we in beeld kregen, bleek een Slangenarend en al snel voegde de tweede vogel zich erbij. Geweldig! Verder leverde het gebied o.a. Havik, Vuurgoudhaan, Spotvogel en Kuifmees op.

Twee kruisende Slangenarenden

De volgende extra uitstap, buiten het gangbare programma, leidde ons naar Zeegse, alwaar sinds enkele dagen een Krekelzanger huist. We besloten een poging te wagen om deze zeldzaamheid (familie van Snor en Sprinkhaanzanger) op de lijst te krijgen. Het kostte even wat geduld, maar uiteindelijk hoorden we een exemplaar zingen. Echter, de zang kwam van best ver het gebied in; dat was niet zoals en waar het door anderen was gemeld. Afijn, we moesten het ermee doen, en gezien het feit dat er zich dreigende wolken samen leken te pakken boven het gebied besloten we terug te lopen. Bij de auto aangekomen, echter, begon er weer een vogel te zingen, maar ditmaal veel dichterbij. Ik vertrouwde dit voor geen meter, dus besloot dit toch even uit te zoeken. En mijn vermoeden bleek waar: uiteindelijk hoorden we TWEE vogels tegelijk, één vlakbij en één wat verder het gebied in. Even was ik in de veronderstelling dat we er een tweede hadden bij gevonden, totdat bleek dat Bart-Jan Prak dit de avond ervoor ook al had vastgesteld (had ik even gemist). We kunnen zo in ieder geval wel zeggen dat het een Birdingholland.nl-ontdekking is geweest ;-).

Aangezien we de vogel uiteindelijk niet in beeld wisten te krijgen, hier een fot van de soort uit het archief.

Krekelzanger. "Onze" vogels zongen vooral uit kruidenrijk grasland

Inmiddels vorderde de tijd gestaag en (door de twee kwaliteitsimpulsen) dus behoorlijk later arriveerden we in het Zuidlaardermeergebied. Daar ging het, vanwege nieuw habitat, weer even hard: Steltkluten (zeker 17 exemplaren!), Witwangsterns, Geoorde futen, Zomertalingen, Zilverplevier, Lepelaars, een late Kolgans en Bosrietzangers waren hier o.a. nieuwe dagsoorten. Op verzoek van een deel van de deelnemers probeerden we ook nog even in het nest van de Zeearenden te kijken, maar daarin zagen we niet, of eigenlijk nauwelijks, beweging. Ook de ouders waren even niet in de buurt, dus die soort kon nog niet met goed fatsoen op de lijst.

Door de alternatieve route hadden we veel minder tijd dan normaal in het Lauwersmeer door te brengen. Ik koos voor twee bestemmingen, te beginnen met de Baak. Dat was een schot in de roos te noemen! Heeft de wandeling naar de Schollevaer in de Oostvaardersplassen de bijnaam "Blauwborstboulevard", dit pad is dan bij deze gekroond tot de "Blauwborstallee". de soort zit overduidelijk vol in de tweede zangpiek, want overal zongen mannetjes de longen uit het lijf! Daarnaast kregen we een familie van zeven Baardmannen prachtig te zien, hoempde er een Roerdomp, snorden er meerdere snorren, zat er een Bruine kiekendief te poseren en kregen we wederom enkele Grauwe klauwieren voorgeschoteld. Wat een plek!

Baltsende Blauwborst

Bruine kiekendief

Jonge man Baardman

Broer (achter, zie heldergele snavel) en zus Baardman

Blauwborst

Grauwe klauwier

Juveniele Blauwborst

Jonge man (links) en jonge vrouw Baardman


Grauwe klauwier

Een vogeldag in het noorden zonder Ezumakeeg is natuurlijk niet compleet, dus besloten we daar te eindigen. En het slotstuk was zoals we dat hadden gehoopt! Het regende inmiddels, maar we zagen toch nog best wat laatste leuke nieuwe soorten, waaronder Dwergmeeuw, Zwarte ruiters en twee prachtige, adulte Zeearenden! Ze zaten wat ver, maar in de telescoop konden we prachtig volgen hoe het paartje zo veel stootduiken van een Bruine kiekendief te verwerken kreeg dat ze uiteindelijk eieren voor hun geld kozen en verdwenen. Zeearend was, zoals eerder gezegd, een wenssoort voor zeker de helft van de groep, dus dat we de dag zo konden afsluiten had gewoon zo moeten zijn. We besloten er dan ook meteen maar een punt achter te zetten; mooier zou het niet worden!

Jonge Dwergmeeuw


Kluut

Eerst gaf het vrouwtje zich over... (rechtsboven de dappere Bruine kiekendief)

...en uiteindelijk had ook het mannetje genoeg van de duikvluchten.

We hebben dit voorjaar nog één Honderd soortendag op het programma. Deze zit uiteraard al vol, maar in het najaar gaan we weer. Daarvoor kunt u zich nog wel opgeven!

247 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page