Afgelopen zondag was het opeens een dagje voorjaar. Een fijne timing, want op die dag stond een fietstocht over de oostkant van Ameland op het programma. Het hoofddoel was duidelijk: Roodhalsganzen mooi zien en als het even kan ook mooi fotograferen. Er is geen plek in Nederland, en bij mijn weten noch in Noordwest-Europa, waar je jaarlijks zo "makkelijk" meerdere Roodhalsganzen kunt zien (we hebben het natuurlijk nog steeds maar over 5-10 exemplaren) die vaak ook nog eens heel dichtbij de weg lopen en daarnaast bijzonder benaderbaar zijn. Ze gebruiken Ameland als laatste stop in Nederland voor ze, over een weekje of twee a drie (afhankelijk van de omstandigheden), samen met de duizenden Brand- en Rotganzen, vertrekken voor een lange vlucht naar de broedgebieden op de Russische toendra.
Ik kan een heel epistel schrijven waarin ik de spanning langzaam opbouw en laat culmineren in een emotioneel hoogtepunt wanneer we, na een lange en uitputtende zoektocht uiteindelijk vogels in de kijker weten te krijgen, maar feitelijk ging het als volgt: de (volgeboekte) groep kwam rond een uurtje of half elf van de boot en na een kwartiertje zoeken hadden we al vijf Roodhalsganzen mooi in beeld. Saai, maar even waar als prettig, want op elke willekeurige andere plek in Nederland zijn het vaak spelden in hooibergen en vaak ook nog eens spelden op grote afstand.
Voor liefhebbers van de soort, en ik neem aan dat alle deelnemers dat waren, is het hier dus echt likkebaarden. Ik denk dan ook dat alle aanwezige camera's aardig met MB's gevuld waren met plaatjes van deze, ook wereldwijd schaarse, maar toch vooral zeer prachtige soort! Uiteindelijk zagen we 6-7 exemplaren, vaak ook nog roepend (een heel herkenbaar geluid). Hier wat plaatjes van de excursiedag, maar ook van de voorbereiding een dag eerder (ik was al op het eiland om wat plekken voor te bereiden).
Uiteraard zitten er ook andere leuke ganzen in de enorme groepen die nog steeds op het eiland aanwezig zijn, maar helaas lukte het me niet om die er op het moment suprême uit te halen (op een vermoedelijke hybride Witbuikrotgans x Rotgans na). Ik zag ze alleen op de voorbereidingsronde en toen ik naar huis fietste na de excursie... Een beetje zuur, natuurlijk, dus er rest me weinig anders dan de plaatjes hier maar te delen.
Andere soorten die we wel op de excursie, inclusief het uurtje toegift voor de mensen die nog wat langer op het eiland wilden blijven, zagen waren o.a. 6 Beflijsters, meerdere Kramsvogels, een Grote lijster, Goudplevieren, Rosse grutto's, Tapuiten, Rugstreeppadden, Kemphanen, Regenwulpen, Grote sterns, Bosruiters en de wereld aan broedende weide/akkersoorten die je in de rest van Nederland tegenwoordig haast met de spreekwoordelijke loep moet zoeken (Veldleeuwerik, Grutto, Tureluur, Scholekster, Graspieper). De toppers op "bijvangstgebied" vielen (helaas voor hen die op schema met de boot vertrokken) in het laatste uurtje, met een Engelse kwikstaart en een laag overtrekkende Visarend!
Nu ik met het Paapje toch al was begonnen met het delen van niet-excursiefoto's, dan hier nog maar een paar van de day-after. Ameland is de plek waar ik jaarlijks enkele typische strandsoorten probeer te zien die ik op andere plekken in Nederland niet of maar zeer zelden tegen kom. Het gaat dan specifiek om drie soorten: Dwergstern, Noordse stern en Strandplevier. Alle drie genieten ze een beschermde status op het eiland (een status die overigens niet inhoudt dat iedereen die respecteert, maar dat is een ander verhaal...) en broeden ze derhalve in niet toegankelijke strandreservaten. Echter, ze zijn met wat geluk ook daarbuiten wel te vinden en ook dit jaar had ik het genoegen ze alle baltsend te mogen aanschouwen. Dwergsterns zaten voor plaatjes echt te ver weg, Strandplevier en Noordse stern kon ik nog vereeuwigen ook (nooit een doel, maar altijd leuk). Het zijn alle drie soorten waar mijn vogelaarshart sneller van gaat kloppen en mijn verblijf is dan ook nu al geslaagd. De komende dagen zullen dan ook in het teken staan van rust pakken in aanloop naar twee zeer drukke voorjaarsmaanden! En ja, er zijn nog steeds dingen te boeken en vooral de twee tweedaagsen (150 soorten en Groninger hoogtepunten) zijn té leuk om met lege stoelen te rijden! Kom erbij, dus!
Comentarios